Chleb i sól - Irys

Pomyślałem, że to będzie wielki bal. 
Już kalendarz czas mi skradł. 
Ty włożyłaś suknię białą, 
Ja garnitur i się stało 
I się stało, to co miało się stać. 

W domu gości nas wita wielki tłum 
I podają nam chleb i sól. 
Sto lat życia nam winszują 
I za zdrowie nasze piją 
I się bawią i się bawią całą noc. 

Ten chleb jest twój i mój, 
Na całe życie już. 
Będziemy dzielić się nim, 
Bo cóż nasz los tak bardzo chciał. 

Ten chleb jest twój i mój, 
Na całe życie już. 
Będziemy dzielić się nim, 
Bo cóż nasz los tak bardzo chciał. 

[parlando] 
Witamy was chlebem i solą 
I dajemy go wam na nową drogę życia. 
Nieście go z czcią i szacunkiem, 
By nigdy, nigdy go wam nie zabrakło. 

Od tej pory już minął prawie rok, 
Wciąż kłopotów przybywa i trosk. 
Lecz ten chleb i sól nas trzyma 
I ten dzień nam przypomina, 
W którym wspólnie mówiliśmy „TAK”. 

Ten chleb jest twój i mój, 
Na całe życie już. 
Będziemy dzielić się nim, 
Bo cóż nasz los tak bardzo chciał. 

Ten chleb jest twój i mój, 
Na całe życie już. 
Będziemy dzielić się nim, 
Bo cóż nasz los tak bardzo chciał. 

Ten chleb jest twój i mój, 
Na całe życie już. 
Będziemy dzielić się nim, 
Bo cóż nasz los tak bardzo chciał. 

Ten chleb jest twój i mój, 
Na całe życie już. 
Będziemy dzielić się nim...