Córka rybaka - Wały Jagiellońskie

Gdy księżyc świecił na niebie dla ciebie, 
Poczułem miłość, co przyszła jak wiatr. 
Me serce było w gorącej potrzebie, 
Córką rybaka ty byłaś, ja góral z Tatr. 

Jelenie gdzieś nad jeziorem sennie ryczały, 
Ryby w jeziorze już poszły dawno spać. 
Rzekłaś wtedy do mnie: Mój Mały! 
Cóż ci mogę, w tę parną, mazurską noc dać? 

Córko rybaka, Mazura z Mazur 
Popatrz jaki na jeziorze wody glazur. 
Daj mi swe usta, weź mnie w ramiona, 
Niech się przekonam, ile słodyczy 
Jest w słowie "Ilona" 

Lato minęło lecz uczucie ogniem płonie, 
Choć odległość dziś tak wielka dzieli nas. 
Ciągle czuję na mym ciele twoje dwie dłonie 
W uszach moich szumi woda, szemrze las. 

Zakopane całe śniegiem zasypane, 
A ty piszesz: na jeziorach gruba kra. 
Przesyłasz całuski i dwie rybie łuski, 
Zima minie, lato złączy serca dwa 

Córko rybaka, Mazura z Mazur 
Popatrz jaki na jeziorze wody glazur. 
Daj mi swe usta, weź mnie w ramiona, 
Niech się przekonam, ile słodyczy 
Jest w słowie "Ilona" 
Cza, cza, cza!