Jak promyk słońca - Bernadeta Kowalska

Wciąż powracam 
Do pamiętnych tamtych dni. 
Byłaś z nami tylko parę chwil. 
Ty radością wypełniałaś, 
Każdy wspólny dzień, 
Każdym rankiem przytulałaś się. 

Twoje oczka były, 
Jak iskierki dwie, 
Gdy witałaś mnie 
U progu drzwi. 
Wtedy do mnie podbiegałaś, 
Całowałaś mnie. 
Pytam los, 
Dlaczego zabrał cię? 

Jak promyk słońca, 
Który nagle zgasł, 
Malutki listek, 
Który z drzewa spadł. 
Tak ciebie, 
Nie ma dzisiaj pośród nas, 
Lecz w naszych sercach, 
Ty żyjesz ciągle nam... 
Ciągle nam. 

Dzisiaj, gdy spoglądam 
W niebo pełne gwiazd... 
Może któraś z nich, 
To jest twój blask? 
Wiem, że kiedyś się spotkamy, 
Znów przywitasz mnie. 
A ja wtedy też przytulę cię. 

Jak promyk słońca, 
Który nagle zgasł, 
Malutki listek, 
Który z drzewa spadł. 
Tak ciebie nie ma, 
Dzisiaj pośród nas, 
Lecz w naszych sercach, 
Ty żyjesz ciągle nam... 

Jak promyk słońca, 
Który nagle zgasł, 
Malutki listek, 
Który z drzewa spadł. 
Tak ciebie nie ma, 
Dzisiaj pośród nas, 
Lecz w naszych sercach, 
Ty żyjesz ciągle nam... 
Ciągle nam. 

Jak promyk słońca, 
Który nagle zgasł, 
Malutki listek, 
Który z drzewa spadł. 
Tak ciebie nie ma, 
Dzisiaj pośród nas, 
Lecz w naszych sercach, 
Ty żyjesz ciągle nam... 

Jak promyk słońca, 
Który nagle zgasł, 
Malutki listek, 
Który z drzewa spadł. 
Tak ciebie nie ma, 
Dzisiaj pośród nas, 
Lecz w naszych sercach, 
Ty żyjesz ciągle nam... 

Jak promyk słońca, 
Który nagle zgasł, 
Malutki listek, 
Który z drzewa spadł. 
Tak ciebie nie ma, 
Dzisiaj pośród nas, 
Lecz w naszych sercach, 
Ty żyjesz ciągle nam... 
Ciągle nam.