Gdy umiera dzień - Maciej Silski

Portowy zgiełk, 
Głowa pęka na pół, 
Fałszywy jęk świata bez bohaterów. 
Gniewne, jak morze, 
To miasto, co śpi, 
Pilnuj mnie utonę w nim. 

Wieczorny szept, 
Kusi jak świeża krew. 
Znajomy szept, 
Błaga o nieśmiertelność, 
Kiedy niewiele, 
Już mam pewnych dróg, 
Wiele dziś może się stać. 

O obudź się leży tu gdzieś, 
Suknia jak mgła, 
Morzem słońca zerwana. 
Tańcz, chcę widzieć, jak 
Pieści Cię wiatr, włosami gra. 

Tańcz ja będę stał, 
Wbity w Twój cień, 
Jak posąg kamienny, 
Gdy umiera dzień, 
Upij i więź, nie zostawiaj, 
Bo utonę w nim. 

Pusta jak wór, 
Głowa pęka na pół, 
Suche na wiór słowa pachną udręką. 
Wczorajszy dzień, 
Przykrył prawdę jak kurz, 
Gdyby tak cofnąć czas... 

O obudź się leży tu gdzieś, 
Suknia jak mgła, 
Morzem słońca zerwana. 
Tańcz, chcę widzieć, jak 
Pieści Cię wiatr, włosami gra. 

Tańcz ja będę stał, 
Wbity w Twój cień, 
Jak posąg kamienny, 
Gdy umiera dzień, 
Upij i więź, nie zostawiaj, 
Bo utonę w nim. 

Tańcz ja będę stał, 
Wbity w Twój cień, 
Jak posąg kamienny, 
Gdy umiera dzień, 
Upij i więź, nie zostawiaj, 
Bo utonę w nim.