Historia niesłychana, Pewnego Don Juana, A może go kto zna, a ha ha ha ha ha ha ha... Srogiego dygnitarza, Co jak się często zdarza, Zbyt czułe serce ma, a ha ha ha ha ha ha ha... On strasznie kochał się, a ha... I chodził jak we śnie, a ha... Lecz Ona rzekła nie, a ha ha ha ha ha ha ha... Gdy chcecie to wam powiem, Jak się ten młodzian zowie, Co tak ubawił mnie. Jak tego ptaszka zowią, Po cichuteńku powiem, Więc sza, więc sza, więc sza, Nie, nie, nie powiem tego dnia. aaa ha ha ha ha ha ha... aaa ha ha ha ha ha ha... aaa ha ha... aaa ha ha... aaa ha ha ha ha ha ha... aaa ha ha ha ha ha ha... aaa ha ha ha ha ha ha... aaa ha ha... aaa ha ha... aaa ha aaaaa ha haa... Dziwiono się zbiorowo, Że mała ta miejscowość, Tak sławnych ludzi ma, a ha ha ha ha ha ha ha... Tam były i latarnie, A, że świeciły marnie, To o tym cicho sza, a ha ha ha ha ha ha ha... Do lubej szedł on raz, a ha... Lecz mu ogarek zgasł, a ha... To sytuacja zła, a ha ha ha ha ha ha ha... Na schodach ciemno było, A jemu się śpieszyło, Więc ma rozbity nos. A teraz wam już powiem, Jak się ten młodzian zowie. Bo on, bo on się zwie, Nie, nie, nie powiem tego nie. aaa ha ha ha ha ha ha... aaa ha ha ha ha ha ha... aaa ha ha... aaa ha ha... aaa ha ha ha ha ha ha... aaa ha ha ha ha ha ha... aaa ha ha ha ha ha ha... aaa ha ha... aaa ha ha... aaa ha aaaaa ha haa... A teraz jedna rada, Kto się w ciemności skrada, Latarkę niechaj ma, a ha ha ha ha ha ha ha... Jest źle bez tej pomocy, Bo nos rozbity w nocy, Spuchnięty jest za dnia, a ha ha ha ha ha ha ha... I gdyby ujrzał kto, a ha... Przy świetle buzię swą, a ha... To śmiał by się jak ja, a ha ha ha ha ha ha ha... A wtedy panie złoty, Miłosne twe zaloty, Skończyłyby się źle. A teraz wam już powiem, Jak się ten młodzian zowie. Bo on, bo on się zwie, Nie, nie, nie powiem tego nie. aaa ha ha ha ha ha ha... aaa ha ha ha ha ha ha... aaa ha ha... aaa ha ha... aaa ha ha ha ha ha ha... aaa ha ha ha ha ha ha... aaa ha ha ha ha ha ha... aaa ha ha... aaa ha ha... aaa ha aaaaa ha haa...