Młodym być i więcej nic - Jerzy Połomski

Dopókiśmy młodzi i sercem i duszą, 
Nie wiemy jak cenić ten skarb. 
Dopiero, 
Gdy włosy się srebrem przyprószą, 
Widzimy, co skarb był ten wart. 

Żałujemy tych dni, 
A po nocach się śni, 
Jedna prawda, 
A prawda ta brzmi: 

Że srebro i złoto 
To nic, chodzi o to, 
By młodym być 
Więcej nic. 
Nie rozgłos, nie sława, 
Nie stroje, zabawa, 
Lecz młodym być, więcej nic. 

A jeszcze do tego, 
Mieć kogoś bliskiego, 
Kochać go i więcej nic. 
Najbiedniejszym być, 
Najskromniejszym być, 
Ale mieć przed sobą świat. 
Zakochanym być 
I kochanym być 
I mieć wciąż dwadzieścia lat. 

Choć młodość jest często 
I smutna i trudna, 
To nic nie narzekaj na los. 
Po latach zrozumiesz, 
Że młodość jest cudna, 
Pomimo twych zmartwień i trosk. 

Więc korzystaj z tych lat, 
Dzień i noc o tym myśl 
I pamiętaj, pamiętaj od dziś: 

Że srebro i złoto 
To nic, chodzi o to, 
By młodym być 
Więcej nic. 
Nie rozgłos, nie sława, 
Nie stroje, zabawa, 
Lecz młodym być, więcej nic. 

A jeszcze do tego, 
Mieć kogoś bliskiego, 
Kochać go i więcej nic. 
Najbiedniejszym być, 
Najskromniejszym być, 
Ale mieć przed sobą świat. 
Zakochanym być 
I kochanym być 
I mieć wciąż dwadzieścia lat. 

Właściwie już, 
Cała piosenka skończona, 
Lecz jeszcze powtórzę ją raz. 
Spytacie, a po co, 
Bo chcę, aby Ona, 
Została i żyła wśród Was. 

Żeby każdy ją znał 
I powtarzał od dziś 
I zrozumiał zawartą 
W niej myśl: 

Że srebro i złoto, 
To nic, chodzi o to, 
By młodym być 
Więcej nic. 
Nie rozgłos, nie sława, 
Nie stroje, zabawa, 
Lecz młodym być, więcej nic. 

A jeszcze do tego, 
Mieć kogoś bliskiego, 
Kochać go i więcej nic. 
Najbiedniejszym być, 
Najskromniejszym być, 
Ale mieć przed sobą świat. 
Zakochanym być 
I kochanym być 
I mieć wciąż dwadzieścia lat.