Pamięć - Zdzisława Sośnicka

Północ sen w ukłonach się łamie 
Wszechpotężna jest pamięć, 
Gdy wstępuje na tron. 
Na jej twarzy kochanek czas 
Zostawił swój ślad, 
Szuka winnych w księgach lat. 

Pamięć jak okrutnie nie kłamie, 
Gdy przesuwa przed nami 
To, co sprawia nam ból, 
Gdy bezsenność rozciąga 
Ponad noce i dnie, 
W gorzką przeszłość, posłów śle. 

Oto jestem pierwszą łzą, 
Co płynie w głąb i boli. 
Oto jestem nieprzytomnym gestem, 
Złym snem i resztką woli. 

Przerwij moje noce koszmarów 
Jeśli pamięć jest karą, 
Czemu weszła w nasz dom? 
Jeśli błądzi, co noc 
Po drogach smutku i zła, 
Co tu znajdzie, kilka dat?

Oto drży od rozmów stół 
Przyjaciół śmiech łagodny, 
Lecz oto lęk 
Biegnę przez mrok i zamieć 
Zdradzona zła i sama. 

Pamięć wciąż osłania i rani 
Zawsze wierna jak kamień, 
Zawsze czuła jak mgła. 
Zgodny taniec w przedświcie, 
Krążą pamięć i wiatr 
Spójrz za siebie, żyć już czas.