Kiedy znów zakwitną białe bzy - Jerzy Połomski

Wiosna, wiosna, wiosna, 
Wiosenny pierwszy wiew. 
Wiosna, wiosna, wiosna 
I ciepły wiatr wśród drzew 
I blade śnieżyczki wychylą na świat 
Do słońca, całunków i lśnień 
I w sercu tajemny rozchyli się kwiat 
I po tym nadejdzie ten dzień 

Kiedy znów zakwitną białe bzy, 
Z brylantowej rosy, z wonnej mgły, 
W parku pod platanem 
Pani siądzie z panem, 
Da mu słodkie usta rozkochane. 

Kiedy znów zakwitną białe bzy, 
Bzów aleją parki będą szły. 
Pojmą to najprościej, 
Że jest czas miłości, 
Bo zakwitły przecież białe bzy 

Wicher nocą szepce 
Kroplami ciepłych dżdżów 
Cudną, białą bajkę 
O kiściach białych bzów 

Jak trudno po nocy uwierzyć tym snom 
Gdy śnieg chłodny skrzy się i lśni 
Że słońce w świat wejdzie jak w jasny swój dom 
Że przyjdą cudowne te dni 

Kiedy znów zakwitną białe bzy, 
Z brylantowej rosy, z wonnej mgły, 
W parku pod platanem 
Pani siądzie z panem, 
Da mu słodkie usta rozkochane. 

Kiedy znów zakwitną białe bzy, 
Bzów aleją parki będą szły. 
Pojmą to najprościej, 
Że jest czas miłości, 
Bo zakwitły przecież białe bzy 

Bo zakwitły przecież białe bzy.