Od nocy do nocy (ver. 2) - Halina Kunicka

Nim las, nim kłos, nim noc dojrzeje
Ktoś wygra los, ktoś porzuci nas. 
Nasz dom, nasz ląd zniknie gdzieś, 
Odpłynie w dal biała wieś,
Będziemy snem zorzą zórz, 
Morskim dnem i gwiazdą. 

Pokochaj mnie z całych sił, 
Pokochaj mnie na sto lat. 
Pokochaj mnie, jakbyś był 
Tak młody, jak był dawniej świat. 

Już zielenieje sad po burzy, 
Nim roztopimy się w podróży. 
Ty kochaj mnie od nocy 
Do nocy, aż po noc. 

Nim kłos, nim las nim noc dojrzeje 
Masz jeszcze czas, by pokochać mnie. 

O, jak to jest, jak to tak, 
Że więdnie bez, cichnie ptak. 
Zegary tak spieszą się, 
Biegną dnie i noce. 

Pokochaj mnie lesie mój, 
Kochajcie mnie ranne mgły, 
Darujcie mi biały strój 
Tak mało już nocy i dni. 

Znów zielenieje sad po burzy, 
Nim roztopimy się w podróży. 
Ty kochaj mnie od nocy 
Do nocy, aż po noc. 

Pokochaj mnie lesie mój, 
Kochajcie mnie ranne mgły. 
Darujcie mi biały strój, 
Tak mało już nocy i dni. 

Znów zielenieje sad po burzy, 
Nim roztopimy się w podróży. 
Ty kochaj mnie od nocy 
Do nocy, aż po noc.