Kaśka - Kapela Górole

Kupiła se chłopa, 
Na jarmarku w mieście, 
Wiyzła go jak snopa, 
I godo nareszcie. 
Wiela lot miłości, 
Byedzies ty mi słuzył, 
Bedzies ty mie kochoł, 
Moze rok a moze i dłuzej. 

I juz mu dyktuje, 
Miłości podmioty, 
Jak sie musi łostro, 
Zabrać do roboty. 
Jak lew mi w pościeli, 
Maćku musis słuzyć, 
Kochać się postaroj całom noc, 
By łoka nie zmruzyć. 

Miej umiar miej, 
W miłości swej. 
Musis se łodpuścić noce ze dwie, 
By Maciek miłości niy lękoł sie, 
Miej umiar miej, 
W miłości swej. 
Musis se ty Kaśka skrócić cy zasyć, 
Co by swojom dziurkom Maćka nie strasyć. 
Bo z takiej miłości, 
Niewiele radości. 

Mijajom tygodnie, 
Maciek łod roboty, 
Łostatnie na Kaśke, 
Przelewo swe poty. 
Dwoi sie i troi, 
By spełnić zadanie, 
A tu go juz złości Kaśka, 
I tak cynste kochanie. 

Po drugim miesiącu, 
Zbójeckiej miłości, 
Juz ci frajerowi, 
Zbiyro sie na mdłości. 
Śniom sie mu po nocach, 
Piekielne przestrogi, 
Chciałby stąd uciekać ale jak, 
O Boze moj drogi. 

Miej umiar miej, 
W miłości swej. 
Musis se łodpuścić noce ze dwie, 
By Maciek miłości niy lękoł sie, 
Miej umiar miej, 
W miłości swej. 
Musis se ty Kaśka skrócić cy zasyć, 
Co by swojom dziurkom Maćka nie strasyć. 
Bo z takiej miłości, 
Niewiele radości. 

Kie nastała wiesna, 
To z samego rana, 
Przysiegnoł se Maciek, 
Klynknoł na kolana. 
Juz sie nie da blizyj, 
Do babskiej spódnicy, 
Łodpocnie z miłościom, 
I az piyńć lot kalyndorz łodlicy. 

Miej umiar miej, 
W miłości swej. 
Musis se łodpuścić noce ze dwie, 
By Maciek miłości niy lękoł sie, 
Miej umiar miej, 
W miłości swej. 
Musis se ty Kaśka skrócić cy zasyć, 
Co by swojom dziurkom Maćka nie strasyć. 
Bo z takiej miłości, 
Niewiele radości. 

Bo z takiej miłości, 
Niewiele radości.