Poranne łzy - Anna Maria Jopek

Poranne łzy, 
Serdeczne przyjaciółki me, 
W kolejnej biedzie 
Znów odwiedzić wpadły mnie. 
Porannym łzom próbuję opowiedzieć 
Jak to z nami jest, jak to jest. 

Chcę czułych słów. 
Twój głos jest pełen zimnych nut. 
Daremnie czekam 
Na czułości choćby łut. 
Dlaczego chłód, nagły chłód 
Zmienił serce Twe? 
I raz po raz wtórują mi 
Poranne łzy, kap, kap. 

Kto życie zna pociesza mnie, 
Pociesza mnie, że nie ja jedna pytam tak. 
I jeszcze cień, nadziei cień, 
Że serce me doczeka się 
Na swój świąteczny dzień. 

Wśród czułych słów, 
Słów pełnych najcieplejszych nut. 
Ach, nie mnie jednej się przydarzył taki cud, 
Że zniknął chłód, nagły chłód. 
Świąteczny nastał dzień. 
Rozchmurzył się 
Poranek zły i nie powrócą już... 

Wśród czułych słów, 
Słów pełnych najcieplejszych nut. 
Ach, nie mnie jednej się przydarzył taki cud, 
Że zniknął chłód, nagły chłód. 
Świąteczny nastał dzień. 
Rozchmurzył się poranek zły 
I nie powrócą już poranne łzy.