U twego boku - Irena Santor

U twego boku żyłam dotąd jak cień, 
Gniazdko ci wiłam i pieściłam, co dzień. 
Wybij sobie z głowy to oj, wybij to, 
Nie ma mowy o tym, bo to nie jest to. 

Nie będę chodzić na paluszkach jak mysz, 
Ćwierkać i szeptać ci do uszka, gdy śpisz. 
O pieniążki skamlać na ostatni ciuch, 
Żebrać, wzruszać, biadać, padać u twych nóg. 

Taki piękny jest świat, 
Ach jak piękny jest świat. 
Tyle tylko, że ja się czuję w nim 
Jak zdechły ptak. 
Byłeś oschły i mdły 
Tak okrutny i zły, 
Że ze szczęścia o mało 
Mi się odechciało żyć. 

Taki piękny jest świat, 
Ach jak piękny jest świat. 
Tak bym chciała się poczuć 
Wreszcie w nim jak wolny ptak. 
Bez marsowych twych min 
Żalów, smutków i drwin, 
Gdybym tylko umiała właśnie, 
Tak bym chciała żyć. 

O co ci chodzi skarbie, masz czegoś chciał, 
Od dziś okazji szkodzić nie będziesz miał. 
Wybij sobie z głowy to oj, wybij to, 
Nie ma mowy o tym, bo to nie jest to. 

Nie mam ochoty ciągle czekać na cud, 
Płakać, narzekać znosić duszy twej chłód. 
Mnie od życia również coś należy się, 
Jakiś bliski sercu ktoś tuż obok mnie. 

Taki piękny jest świat, 
Ach jak piękny jest świat. 
Tyle tylko, że ja się czuję w nim 
Jak zdechły ptak. 
Byłeś oschły i mdły 
Tak okrutny i zły, 
Że ze szczęścia o mało 
Mi się odechciało żyć. 

Taki piękny jest świat, 
Ach jak piękny jest świat. 
Tak bym chciała się poczuć 
Wreszcie raz jak wolny ptak. 
Bez marsowych twych min 
Żalów, smutków i drwin, 
Gdybym tylko umiała właśnie 
Tak bym chciała żyć.