Jak natchnieni - Mario Szaban

Jak natchnieni, w siebie wtuleni, 
Bo morze słów od zła. 
Jak natchnieni, nienasyceni, 
Zatrzymać chcemy czas. 

A noc już żegna się, 
Bo ktoś inny chce ją mieć, 
Dzień już stoi w drzwiach, 
Kochanie proszę ukryj mnie, 
W cieniu Twoich rzęs, 
Tam gdzie jak natchnieni, 
W siebie wtuleni, 
Zatrzymać chcemy czas. 

Lecz czas też musi żyć, 
Jak komornik zły, 
Chce nam zająć sny, 
Gdzie jesteśmy, 
Natchnieni, w siebie wtuleni, 
Bo morze słów od zła. 
Jak natchnieni, ciągle spragnieni, 
Ubrani w światło gwiazd. 

Świat nie kocha tych, 
Co dla siebie światem są. 
Świat wysyła im, 
Dwie kostki lodu w kształcie serc, 
Bo nie może patrzeć jak, 
Jak natchnieni, w siebie wtuleni, 
Nie chcemy dożyć dnia.