Jarmark świata - Marek Grechuta & Anawa

Gdzieś zaplątany wśród straganów, 
Gdzie kupisz wszystko, co Ci trzeba, 
Czyste sumienie za grosz podły, 
I za grosz podły pamięć sprzedasz. 

Ty wciąż w pogoni za tą szansą, 
Gdzie się fortuna toczy kołem, 
Na opętańczej karuzeli, 
Wyświecasz zbyt wysoki połysk. 

Żyj więc w pogoni za tym blaskiem, 
Co twarze nam obmywa z cienia, 
Na opętańczej karuzeli, 
Za zwiewną chwilą powodzenia. 

Żyj więc w pogoni za tym blaskiem, 
Co twarze nam obmywa z cienia, 
Na opętańczej karuzeli. 

Może są jeszcze miejsca inne, 
Czas nie do końca odmroczony, 
Gwiazda, co drogę nam pokaże, 
Do ludzi w ludzi przemienionych. 

Porosły sadzą dni powszednie, 
Pod grubą warstwą śpi zwierciadło, 
Może są jeszcze czyste śniegi, 
I źródła, z których tryska światło. 

Bo przecież jest, bo gdzieś być musi, 
To miejsce, co wśród chmur jaśnieje, 
Rzeka, co płynie w jedną stronę, 
I wiatr, co w jedną stronę wieje. 

Żyj więc w pogoni za tym blaskiem, 
Co twarze nam obmywa z cienia, 
Na opętańczej karuzeli, 
Za zwiewną chwilą powodzenia. 

Żyj więc w pogoni za tym blaskiem, 
Co twarze nam obmywa z cienia, 
Na opętańczej karuzeli. 

Może są jeszcze miejsca inne, 
Czas nie do końca odmroczony, 
Gwiazda, co drogę nam pokaże, 
Do ludzi w ludzi przemienionych. 

Żyj więc w pogoni za tym blaskiem, 
Co twarze nam obmywa z cienia, 
Na opętańczej karuzeli, 
Za zwiewną chwilą powodzenia. 

Żyj więc w pogoni za tym blaskiem, 
Co twarze nam obmywa z cienia, 
Na opętańczej karuzeli, 
Za zwiewną chwilą powodzenia.