Oddajesz mi największy skarb, Najmilsze dziecko swoje, Uczyłaś ją, jak kochać świat, Jak dzielić szczęście na dwoje. Nuciłaś bajki jej przed snem Tuląc ją w swych ramionach. Dziś serce płacze twe, ja wiem, Dajesz mi ją za żonę. Teściowo ma, dzięki ci za ten skarb, Najpiękniejszą pannę świata. Od dziś do końca swoich lat Będę ją kochał nad życie. Teściowo ma, dzięki ci za ten skarb, Za jej uśmiech szczerozłoty. Ze szczęścia chwil zbuduję świat, By rzucić jej pod stopy. Pójdziemy razem poprzez świat Trzymając się za ręce, Gdy przyjdą burze, deszcz i wiatr, Będziemy patrzeć w serce. Więc nie martw sie o córki los, On będzie nam łaskawy. Miłości niewidzialny most Do szczęścia nas prowadzi. Teściowo ma, dzięki ci za ten skarb, Najpiękniejszą pannę świata. Od dziś do końca swoich lat Będę ją kochał nad życie. Teściowo ma, dzięki ci za ten skarb, Za jej uśmiech szczerozłoty. Ze szczęścia chwil zbuduję świat, By rzucić jej pod stopy. Najwspanialsza teściowo, Dziękuję ci za żonę.