Temna niczka hory wkryl’a, Pol’onynu wsiu zal’yl’a, A w nij postat´ sniz´nobil’a Hucul’ Kseniu w nij piznaw. Win dywywsia w oczi syni, Tycho sperszys’ na sosnyni I sl’owa niz’ni liubowni, Win do neji promowlial’. Hucul’ko Kseniu Ja tobi na trembiti, L’ysz odnij w cilim switi Roskaz’u pro lubow. Dusza straz’daje Zbuk trembity l’unaje A szczo serce kochaje Bo haracze mow z’ar. Wz’e projszl’o harjacze lito, Hucul’ Niszu lubyl’ skryto, A hucul’ku czornobrywu, Win w ostanniu nicz proszczaw. W czeremoszi hral’y chwyli, Sumuwal’y oczi syni, Tilky witer na sosnyni, Sumno pisniu wyhrawaw. Hucul’ko Kseniu Ja tobi na trembiti, L’ysz odnij w cilim switi Roskaz’u pro lubow. Dusza straz’daje Zbuk trembity l’unaje A szczo serce kochaje Bo haracze mow z’ar. Hucul’ko Kseniu Ja tobi na trembiti, L’ysz odnij w cilim switi Roskaz’u pro lubow. Dusza straz’daje Zbuk trembity l’unaje A szczo serce kochaje Bo haracze mow z’ar.