Pogrążona we śnie Natalia - Krzysztof Krawczyk

Lubię budzić się trochę wcześniej, 
Ty wędrujesz pogrążona jeszcze we śnie, 
Po morzach, przestworzach, bezdrożach snów. 
Jesteś wszędzie, tylko nie tu, 
Jesteś wszędzie, tylko nie przy mnie. 
A ja cicho powtarzam twe imię, 
Natalia, Natalio śpij, Natalio śnij. 

Gdzie ty, tam ja, u progu dnia, 
Już w oknie świt, patrzę jak śpisz. 
Czy, to co śnisz opowiesz mi, 
Gdzie jesteś, z kim? 
Chociaż jesteś tutaj ze mną. 

Patrzę na twój sen, 
Który oddala cię ode mnie. 
I wcale nie jest mi źle, 
Jest wielka radość we mnie. 

Czy to, co śnisz opowiesz mi, 
Gdzie jesteś, z kim? 
Chociaż jesteś tutaj ze mną. 

Natalio śpij… 
Natalio… 

Gdzie ty, tam ja, u progu dnia, 
Już w oknie świt, patrzę jak śpisz. 
Czy to, co śnisz opowiesz mi, 
Gdzie jesteś, z kim? Gdzie, z kim? 

Wiem, że nie można mieć wszystkiego, 
Choćby się tego najbardziej chciało, 
A, że cię kocham Natalio, 
Dlatego ciągle mi cię za mało. 
Wiele jest w słowach, które w nas płoną, 
Więcej jest w ciszy i uśmiechu. 
Patrzę na ciebie, daleko uśpioną, 
Słucham twojego oddechu.