Gdy odjeżdżają cyganie - Janusz Laskowski

O człibi di daj, człibi di daj, 
Łabudi człibi di daj. 
O człibi di daj, człibi di daj, 
Łabudi człibi di daj. 

Gdy odjeżdżają Cyganie, 
Noc nie zapali księżyca, 
Tylko na leśnej polanie 
Brzoza zapłacze srebrzysta. 

Gdy odjeżdżają Cyganie 
Niebo pochyli się nisko, 
Zorza wieczorna nie wstanie, 
Wicher pogasi ogniska. 

O człibi di daj, człibi di daj, 
Łabudi człibi di daj. 
O człibi di daj, człibi di daj, 
Łabudi człibi di daj. 

Gdy odjeżdżają Cyganie, 
Noc gałązkami kolebie, 
Żar w popieliskach zostanie, 
Gwiazdy pogasną na niebie. 

Wiatr pędzi szlakiem dalekim, 
Jesień po wrzosach się błąka, 
Na dróg rozstaju ich czeka 
Smutna jesienna rozłąka. 

O człibi di daj, człibi di daj, 
Łabudi człibi di daj. 
O człibi di daj, człibi di daj, 
Łabudi człibi di daj. 

Gdy odjeżdżają Cyganie 
Wicher po rżyskach się żali, 
Noc łzami płacze srebrnymi, 
Gdy tabor zniknie w oddali. 

Krzyk ptaków żegna ich świtem, 
Mgła polną drogą się słania, 
Niebo wyblakłym błękitem 
Patrzy na smutek rozstania. 

O człibi di daj, człibi di daj, 
Łabudi człibi di daj. 
O człibi di daj, człibi di daj, 
Łabudi człibi di, 
Łabudi człibi di, 
Łabudi człibi di daj.