Nigdy Adrianna nie zastąpi ciebie mi, I nigdy usta jej nie będą tak już lśnić, Jak twoje lśniły w blasku słońca pięknych Tatr, Nigdy już nie będzie pięknie tak. I wciąż rozmyślam, wciąż powracam do tych dni, Gdy tylko świat należał do nas, piękny był, I wciąż w mych oczach widzę twoją piękną twarz, Ciągle ciebie wołam miła ma. Wróć o Mariolka, szczęście mi daj, Wróć o Mariolka, Niech zmieni się nudny świat, Ja wciąż pragnę ciebie I czekam od lat, Aż dasz znak, mały znak. Wróć o Mariolka, szczęście mi daj, Wróć o Mariolka, Niech zmieni się nudny świat, Ja wciąż pragnę ciebie I czekam od lat, Aż dasz znak, mały znak. Myśli me błądzą nie potrafię skupić się, Ta rzeczywistość nie jest dla mnie, uciec chcę, Chcę znów ją spotkać, więc dlatego śpiewam tak, Że słyszy mnie dobrze cały świat. Wróć o Mariolka, szczęście mi daj, Wróć o Mariolka, Niech zmieni się nudny świat, Ja wciąż pragnę ciebie I czekam od lat, Aż dasz znak, mały znak. Wróć o Mariolka, szczęście mi daj, Wróć o Mariolka, Niech zmieni się nudny świat, Ja wciąż pragnę ciebie I czekam od lat, Aż dasz znak, mały znak. Wierzę, że gdzieś jesteś tam, I czekasz na mnie od lat. Wróć o Mariolka, szczęście mi daj, Wróć o Mariolka, Niech zmieni się nudny świat, Ja wciąż pragnę ciebie I czekam od lat, Aż dasz znak, mały znak. Wróć o Mariolka, szczęście mi daj, Wróć o Mariolka, Niech zmieni się nudny świat, Ja wciąż pragnę ciebie I czekam od lat, Aż dasz znak, mały znak. Wróć o Mariolka, szczęście mi daj, Wróć o Mariolka, Niech zmieni się nudny świat, Ja wciąż pragnę ciebie I czekam od lat, Aż dasz znak, mały znak. Wróć o Mariolka, szczęście mi daj, Wróć o Mariolka, Niech zmieni się nudny świat, Ja wciąż pragnę ciebie I czekam od lat, Aż dasz znak, mały znak.