Droga do ciebie - Karpowicz Family

Wyruszam w długą drogę 
Poprzez ciemny las, 
Doczekać się nie mogę, 
Tak się wlecze czas. 

Bardzo spieszę się 
Nim zapadnie mrok, 
Pod twoim domem muszę być 
By zobaczyć ciebie. 

Bardzo pragnę cię, 
Więc wydłużam krok, 
A jakaś niewidzialna nić 
Prosto wiedzie mnie. 

Jak do nieba bram 
Zapukam dziś w okienko twe. 
Znów jak do nieba bram 
Zapukam dziś, pokocham cię. 

Nie widać końca drogi 
Poprzez ciemny las, 
Zniknął nastrój błogi, 
Szybko mija czas. 

Pogubiłem się, 
Wkoło gęsty mrok. 
Pod twoim domem miałem być 
I tulić się do ciebie. 

Jestem nie wiem gdzie, 
Choć wytężam wzrok. 
I tylko niewidzialna nić 
Ciągle wiedzie mnie. 

Jak do nieba bram 
Zapukam dziś w okienko twe. 
Znów jak do nieba bram 
Zapukam dziś, pokocham cię.
 
Pogubiłem się, 
Wkoło gęsty mrok. 
Pod twoim domem miałem być 
I tulić się do ciebie. 

Jestem nie wiem gdzie, 
Choć wytężam wzrok. 
I tylko niewidzialna nić 
Ciągle wiedzie mnie. 

Jak do nieba bram 
Zapukam dziś w okienko twe. 
Znów jak do nieba bram 
Zapukam dziś, pokocham cię. 

Jak do nieba bram 
Zapukam dziś w okienko twe. 
Znów jak do nieba bram 
Zapukam dziś, pokocham cię.