Kto pod swym serduszkiym nosił mie, Kto niyprzespane mioł noce i dnie, Kto jak płakałach ociyroł łzy? To przecież mamo ty! Kto chodzić, skokać nauczył mie, Kto do mie czas znojdzie przituli mie, Kto mie pocieszy jak dziyń mom zły? To przecież tato ty! To do wos mamo i tato, Zaśpiywać chca dzisiej wom. Dziynkuja za kożdy uśmiych, Za mój szczyńśliwy dom. Za miłość co w waszych sercach, Jest jak gorący żar. Za to, co do mie najdroższe, Za cynny życia dar. Przed losym złym chcecie chronić mie, Uczyć, co dobre jest a co złe, Bych nigdy niy miała już żodnych trosk. Za to tak kochom wos. I tak bydziecie już dziyń za dniym Przez całe życie w serduszku mym I zawsze byda to godać wom, Jak dobrze, że wos mom. To do wos mamo i tato, Zaśpiywać chca dzisiej wom. Dziynkuja za kożdy uśmiych, Za mój szczyńśliwy dom. Za miłość co w waszych sercach, Jest jak gorący żar. Za to, co do mie najdroższe, Za cynny życia dar. Dziś tak niywiela lot jeszcze mom, Niy wszystko wiym, Niy na wszystkim sie znom. Ale jak trzeba zachować sie, To wy uczycie mie. Jak trzeba wśród ludzi w zgodzie żyć, Szanować ich, uczciwym być, Że mom łod życio niy ino brać, Łod siebie tyż coś dać. To do wos mamo i tato, Zaśpiywać chca dzisiej wom. Dziynkuja za kożdy uśmiych, Za mój szczyńśliwy dom. Za miłość co w waszych sercach, Jest jak gorący żar. Za to, co do mie najdroższe, Za cynny życia dar.