Dom na wiślanym brzegu - Ivan Komarenko

Gnałem, gdzie poniesie wzrok, 
Na igraniu z losem zbiegł niejeden rok. 
Chciałem znaleźć szczęścia łut, 
Przemierzyłem za nim tyle krętych dróg. 

Lecz w końcu swój znalazłem dom, 
Przytulny, własny cichy kąt, 
Gdzie gra muzyka i cudownie pachnie chleb. 
Chcę krąg przyjaciół witać w nim, 
Marzenia snuć na dalsze dni, 
I z okien patrzeć na wiślany piękny brzeg. 

Żyłem wolny niczym wiatr, 
Strzegłem tej wolności była mi jak skarb. 
Śniłem o miłości sny, 
Dziś prawdziwa miłość puka do mych drzwi. 

Lecz w końcu swój znalazłem dom, 
Przytulny, własny cichy kąt, 
Gdzie gra muzyka i cudownie pachnie chleb. 
Chcę krąg przyjaciół witać w nim, 
Marzenia snuć na dalsze dni, 
I z okien patrzeć na wiślany piękny brzeg. 
Lecz w końcu swój znalazłem dom, 
Przytulny, własny cichy kąt, 
Gdzie gra muzyka i cudownie pachnie chleb. 
Chcę krąg przyjaciół witać w nim, 
Marzenia snuć na dalsze dni, 
I z okien patrzeć na wiślany piękny brzeg. 

Serce podpowiada mi, 
Że się wkrótce spełnią niespełnione sny. 
Nie chcę dłużej biec pod prąd, 
Kiedy los podaje swą pomocną dłoń. 

Lecz w końcu swój znalazłem dom, 
Przytulny, własny cichy kąt, 
Gdzie gra muzyka i cudownie pachnie chleb. 
Chcę krąg przyjaciół witać w nim, 
Marzenia snuć na dalsze dni, 
I z okien patrzeć na wiślany piękny brzeg. 
Lecz w końcu swój znalazłem dom, 
Przytulny, własny cichy kąt, 
Gdzie gra muzyka i cudownie pachnie chleb. 
Chcę krąg przyjaciół witać w nim, 
Marzenia snuć na dalsze dni, 
I z okien patrzeć na wiślany piękny brzeg.