Bo mój chłopak jest strażakiem - Milena Chamska

Gdzieś daleko, tam gdzie łuna, tam się pali 
I mój chłopak samochodem lśniącym mknie. 
Jest strażakiem, a więc mam się czym pochwalić, 
Jest na straży, by ratować życie twe. 

Zauroczył mnie odwagą i mundurem, 
Z krwi i kości, lecz stalowy jego duch. 
Kto ma serce, ten doprawdy wnet zrozumie, 
Jak nie kochać taką postać i być z nim. 

Bo mój chłopak jest strażakiem, 
Chyba to jest szczęście jakie, 
Taką miłość pielęgnować chcę. 
Wszyscy wokół mi zazdroszczą, 
Że mam kontakt z tą miłością. 
Nie chcę więcej nic od życia, nie. 

Bo mój chłopak jest strażakiem, 
Chyba to jest szczęście jakie, 
Taką miłość pielęgnować chcę. 
Wszyscy wokół mi zazdroszczą, 
Że mam kontakt z tą miłością. 
Nie chcę więcej nic od życia, nie. 

Z jedną myślą wstaję rano i zasypiam, 
Czy zły los nie spłatał figla kiedyś mnie? 
Czy ta pasja z rąk dziś moich go nie wyrwie? 
Wtedy nie ma na co liczyć serce me. 

Więc dlatego stojąc blisko jego boku, 
Już w mundurze i w szeregu tam gdzie straż. 
Mam wrażenie jakby czas przystanął w miejscu. 
Teraz będę też strażakiem, tak jak on. 

Bo mój chłopak jest strażakiem, 
Chyba to jest szczęście jakie, 
Taką miłość pielęgnować chcę. 
Wszyscy wokół mi zazdroszczą, 
Że mam kontakt z tą miłością. 
Nie chcę więcej nic od życia, nie. 

Bo mój chłopak jest strażakiem, 
Chyba to jest szczęście jakie, 
Taką miłość pielęgnować chcę. 
Wszyscy wokół mi zazdroszczą, 
Że mam kontakt z tą miłością. 
Nie chcę więcej nic od życia, nie.