Samotny, leśny kwiat - Kapela Net

Samotny, leśny kwiat, 
Zapłakał cicho z tęsknoty, 
I płakał długo tak, 
I płakał, bo był samotny, 

W swym sercu smutek miał, 
Miłości kroplę chciał, 
Lecz w lesie nikt go nie widział, 
Gdzie leśny kwiatek stał. 
W swym sercu smutek miał, 
Miłości kroplę chciał, 
Lecz w lesie nikt go nie widział, 
Gdzie leśny kwiatek stał. 

Nadeszła ciemna noc, 
Na drzewie słowik zaśpiewał, 
A dźwięczny jego głos, 
Przez miasta, wioski przeleciał. 

Zaśpiewał cały gaj, 
Zaśpiewał cały kraj, 
Piosenkę, co nucił słowik, 
Piosenkę z dawnych lat. 
Zaśpiewał cały gaj, 
Zaśpiewał cały kraj, 
Piosenkę, co nucił słowik, 
Piosenkę z dawnych lat. 

Piosenkę zaniósł wiatr, 
Do serca polskiej dziewczyny, 
Co śniła pośród drzew, 
Że dziś są jej zaręczyny. 

Obudził ją ten śpiew, 
I leśnych wiatrów wiew, 
Skończyły się jej marzenia, 
Bo był to tylko sen. 
Obudził ją ten śpiew, 
I leśnych wiatrów wiew, 
Skończyły się jej marzenia, 
Bo był to tylko sen. 

Piosenkę zaniósł wiatr, 
Do serca polskiej dziewczyny, 
Gdy nastał nowy dzień, 
Zbierała w lesie maliny. 

Dziewczyna wzięła dzban, 
I poszła zbierać tam, 
Gdzie leśny kwiatek zakwitał, 
Gdzie leśny kwiatek stał. 
Dziewczyna wzięła dzban, 
I poszła zbierać tam, 
Gdzie leśny kwiatek zakwitał, 
Gdzie leśny kwiatek stał.