Gdy zapada zmierzch - Antonina Krzysztoń

Gdy zapada, zapada zmierzch,
To trudno łzy twoje dostrzec,
Bo wszystko osłania noc.

Twój płacz i śmiech, 
Twój śmiech i płacz
I wszystkie tęsknoty spełnienia,
Bo wszystko osłania noc.
I modlisz się, 
Niech przyjdzie dzień.

Tak bym chciała móc zrozumieć,
Że każdy dzień jest łaską,
Umieć nie bać się zmierzchu,
Nocy szepnąć „dobranoc”
I oczy zamknąć z ufnością,
Nocy szepnąć „witaj”
Na skraju dnia, na skraju snu.

Kiedy przyjdzie, przyjdzie dzień,
To w twoje oczy chcę spojrzeć,
Bo wszystko odsłania dzień.

Twój płacz i śmiech,
Twój śmiech i płacz
I wszystkie tęsknoty spełnienia.
Bo wszystko odsłania dzień
I modlę się, 
Miej dobry dzień.

Tak bym chciała móc zrozumieć, 
Że każdy dzień jest łaską,
Umieć nie bać się zmierzchu,
Nocy szepnąć „dobranoc”
I oczy zamknąć z ufnością,
Nocy szepnąć „witaj”
Na skraju śmierci, na skraju życia.

O dobrą drogę dla was,
O dobrą drogę dla nas,
O dobrą drogę dla was,
O dobrą drogę dla nas,
Modlę się Boże, 
Modlę się Boże.

O dobre przejście dla was,
O dobre przejście dla nas,
O dobre przejście dla was,
O dobre przejście dla nas,
Modlę się Boże, 
Modlę się Boże.

O dobrą śmierć dla was,
O dobrą śmierć dla nas,
O dobrą śmierć dla was,
O dobrą śmierć dla nas,
Modlę się Boże, 
Modlę się Boże.

O dobre życie dla was,
O dobre życie dla nas,
O dobre życie dla was,
O dobre życie dla nas,
Modlę się Boże, 
Modlę się Boże.