Miętowe pocałunki - Seweryn Krajewski

Miętowe pocałunki, witają świt pogodny
Budzimy się do życia, siebie głodni, siebie głodni

Trzcinowe Twoje ciało, Okryte tylko niebem
Walczymy z chłodem nocy
Głodni siebie, głodni siebie.

Jak czerń i biel, jak blask i cień,
Jak dźwięk z milczeniem, tak my nienasyceni
Jak żar i lód, jak śmiech i ból,
Jak czas z istnieniem, tak my nienasyceni.

Nie damy się pogodzić, Na dłużej niż dwa serca,
Spragnieni i łagodni,
Głodni szczęścia, głodni szczęścia.

Nie damy się ocalić, By istnieć jak osobni,
Wolimy stać się żarem,
Szczęścia głodni, szczęścia głodni.

Refren do wyciszenia