Chociaż by zdradził cię jak faszysta, Choć jego grzechów straszliwa lista. I choćby żył bez nieba, To krzyczeć nie trzeba, Człowiek przepiękny jest. Zmęczony ma wzrok, I w duszy ma mrok, To człowiek, a człowiek piękny jest. I żebrak, i król, On w sercu ma ból, To człowiek, a człowiek piękny jest. Utoną morskie dna, Utoną nieba dwa, A pamięć, w pamięci wiecznie trwa. Zmęczony ma wzrok, I w duszy ma mrok, To człowiek, a człowiek piękny jest.