We dwoje - Bernadeta Kowalska

Możesz sobie iść przez życie solo 
I do lustra pić co roku sto lat. 
Lecz samotność też bywa niewolą, 
We dwoje jest łatwiej iść przez świat. 

We dwoje być razem, we dwoje 
W duecie to urok swój ma. 
We dwoje, co moje, to twoje, 
Tak można szczęście pomnożyć przez dwa. 

Czasem słowa twe ranią i bolą, 
Rwie się cienka nić i słońce chowa się. 
Ale miłość jest chlebem i solą, 
Pomaga ze sobą żyć co dzień. 

We dwoje być razem, we dwoje 
W duecie to urok swój ma. 
We dwoje, co moje, to twoje, 
Tak można szczęście pomnożyć przez dwa. 

We dwoje być razem, we dwoje 
W duecie to urok swój ma. 
We dwoje, co moje, to twoje, 
Tak można szczęście pomnożyć przez dwa. 

We dwoje być razem, we dwoje 
W duecie to urok swój ma. 
We dwoje, co moje, to twoje, 
Tak można szczęście pomnożyć przez dwa. 
Tak można szczęście pomnożyć przez dwa.