Psie smutki (Akademia Pana Kleksa) - Edyta Geppert

Na brzegu błękitnej rzeczki 
Mieszkają małe smuteczki. 
Ten pierwszy jest z tego powodu, 
Że nie wolno wchodzić do ogrodu. 

Drugi, że woda nie chce być sucha, 
Trzeci, że mucha wleciała do ucha. 
A jeszcze, że kot musi drapać, 
Że kura nie daje się złapać. 

Że nie można gryźć w nogę sąsiada 
I że z nieba kiełbasa nie spada. 
A ostatni smuteczek jest o to, 
Że człowiek jedzie, 
A pies musi biec piechotą. 

Lecz wystarczy pieskowi dać mleczko 
I już nie ma smuteczków nad rzeczką. 

La la lalala la la, 
Lalala la lalala, 
Lalala la la la la, 
Lalalala lalala.