Zapach kobiety - Felicjan Andrzejczak

Czuję już mocny puls, 
Po grzbiecie, gdzieś wędruje dreszcz, 
Słodki dreszcz. 
Przytul się zanim brzask rozłączy nas 
I kołysz mnie, kołysz tak. 

I tylko zapach twego ciała 
W erotycznej grze 
Uskrzydla mnie to wręcz zniewala, 
Wręcz zniewala. 

Bo twoja miłość mnie unosi, 
Jest w niej życia sens. 
Zapach kobiety to narkotyk, 
Mój narkotyk. 

W każdym z nas płonął żar, a potem łzy, 
Zacząłem kpić, dziś mi wstyd. 
Jedno wiem, wybrałem chłód jak zwykły tchórz, 
Jak nędzny klaun u twych stóp. 

Lecz tamten zapach twego ciała 
Prześladuje mnie, 
Gdy rankiem w lustrze wiążę krawat, 
Czuję ciebie. 

Bo twoja miłość mnie unosi, 
W żyłach burzy krew. 
Zapach kobiety to narkotyk, 
Mój narkotyk. 

Cały świat w gruzach legł, 
Straciłem cię przez głupi blef, 
Głupi blef... 

Lecz tamten zapach twego ciała 
Prześladuje mnie, 
Na nowo płomień wciąż zapala, wciąż zapala. 

Bo tamta miłość mnie unosi, 
W żyłach burzy krew. 
Zapach kobiety to narkotyk, 
Mój narkotyk. 

Cały świat w gruzach legł, 
Straciłem cię przez głupi blef, 
Głupi blef... 
Jeden ruch, którego żal, 
A dziś serce łka, cicho łka...