Będę śniła - Edyta Górniak

Odeszli już ostatni, co ścigali wiatr, 
W kraje uśpionych miast. 
W źrenice jezior, ostrza traw, proporce drzew, 
Jak sen, oo, i czar. 

Będę śniła swoją baśń, 
Powrócę tutaj znów. 
W mrocznych zamkach skryty skarb, 
Lecz jak? 
Pędzą konie w ciszy mgieł, 
Kto drogę zna? 
Któżby mógł zatrzymać je. 

W zapadłych murach wielka miłość, wielkie łzy, 
W zimnym spojrzeniu gwiazd. 
Piękni rycerze w srebrnych zbrojach wznoszą się, 
Ponad noc, ponad sen, ponad czas. 

Będę śniła swoją baśń, 
W mrocznych zamkach skryty skarb. 
Pędzą konie w ciszy mgieł, 
Któżby mógł zatrzymać je. 

Będę śniła swoją baśń, 
W mrocznych zamkach skryty skarb. 
Pędzą konie w ciszy mgieł, 
Któżby mógł zatrzymać je.