Mam ochotę na chwileczkę zapomnienia - Hanna Banaszak

Jestem kobietką, co niezłomne ma zasady, 
Mój mąż, mój dom, to tylko w życiu liczy się. 
Ale czasami z domu gna mnie, nie ma rady, 
Upojna siła i nie będę kryła, że: 

Mam ochotę na chwileczkę zapomnienia, 
Na miłosny, czarujący zwischen ruf, 
Który niczego nie narusza i nie zmienia, 
Bez zobowiązań, zaklęć, przysiąg, wielkich słów. 

Kotku mój i tobie także o to chodzi, 
To widać w jednej chwili, więc 
Przeżyj ze mną czarujący epizodzik, 
Co świtem znika i nie rani serc. 

I ty zapewne też niezłomne masz zasady, 
Twa żona, dom, to tylko liczy się. 
Ale i ciebie pcha, kochasiu, nie ma rady, 
Ta sama siła, a więc proszę nie kryj, że. 

Masz ochotę na chwileczkę zapomnienia, 
Na miłosny, czarujący zwischen ruf, 
Który niczego nie narusza i nie zmienia, 
Bez zobowiązań, zaklęć, przysiąg, wielkich słów. 

Kotku mój, mnie też dokładnie o to chodzi, 
To widać w jednej chwili, więc 
Przeżyj ze mną czarujący epizodzik, 
Co świtem znika i nie rani serc. 
Kotku mój, mnie też dokładnie o to chodzi, 
To widać w jednej chwili, więc 
Przeżyj ze mną czarujący epizodzik, 
Co świtem znika i nie rani serc, 
Co świtem znika i nie rani serc.