Ty prowadzisz nas - Boże Nutki

Z tej ziemi, 
Która na przestrzeni wieków 
Zawsze Bogu wierna była, 
Tu za wiarę nasz dziad przelewał krew. 
Z tej ziemi, 
Gdzie dojrzewa  łan pszeniczny, 
W wadowickiej okolicy, 
Tu rozpoczął się twój pielgrzymi szlak. 

Tu usłyszałeś słowa te, 
Pójdź za mną, żniwa nadszedł czas. 
I choć się w sercu twym niepokój tlił, 
Ruszyłeś, aby poprowadzić nas. 

Ty prowadzisz nas, 
Dalej nas prowadzisz, 
Choć wędrówki ziemskiej kres, 
W domu ojca na nas czekasz. 
W ten tak trudny czas 
Ty nam błogosławisz, 
Twej opieki przyzywamy, 
A ty z nią nie zwlekasz da nas 
Nasz Ojcze  Święty, patronie nasz. 

Z tej ziemi, 
Zniewolonej zakłamaniem, 
Gdzie nie ważne ludzkie zdanie, 
Prawda miała tu swój więzienny smak. 
Z tej ziemi, 
Gdzie się rodził zryw polaków, 
Od Bałtyku, aż po Kraków, 
By się wyśnił znów nam wolności sen. 

Z tej ziemi cię powołał Pan, 
Abyś ludziom wiarę niósł. 
Nadziei i otuchy kroplę w serca wlał, 
W ten biedny,  zbłąkany jego lud. 

Ty prowadzisz nas, 
Dalej nas prowadzisz, 
Choć wędrówki ziemskiej kres, 
W domu ojca na nas czekasz. 
W ten tak trudny czas 
Ty nam błogosławisz, 
Twej opieki przyzywamy, 
A ty z nią nie zwlekasz da nas 
Nasz Ojcze  Święty, patronie nasz. 

I powołał cię Pan na stolicę piotrową, 
Abyś dla nas był jak pasterz dla trzód. 
A ty idąc przez świat próbowałeś na nowo 
W jednej wszystkich zgromadzić owczarni,  
Rozproszony, zbłąkany ten lud. 

Ty prowadzisz nas, 
Dalej nas prowadzisz, 
Choć wędrówki ziemskiej kres, 
W domu ojca na nas czekasz. 
W ten tak trudny czas 
Ty nam błogosławisz, 
Twej opieki przyzywamy, 
A ty z nią nie zwlekasz da nas 
Nasz Ojcze Święty, patronie nasz.