On nie kochał nas - Krystyna Prońko i Majka Jeżowska

Przyjaciółko mego serca wróć, 
Mam pusty dom. 
I znów jestem sama, sama znów, 
Nie licząc trosk. 

Ja wierzyłam tobie jak nikt a ty, 
Znałaś każdy śmiech i łzy. 
On nie kochał nigdy żadnej z nas, 
Nie kochał nas. 

Przyjaciółko mego serca wróć, 
On nie jest wart, 
By przez niego niewidzialny mur 
Tak dzielił nas. 

Szczęście miało jego kolor i wdzięk, 
Jego oczy jego śmiech. 
Szczęście miało dla nas jedną twarz, 
Tę samą twarz. 

Ratował mnie gin, 
Ty dawno byłaś już z nim, 
A ja płakałam na dnie piekła, 
Za mąż uciekłam. 
On teraz ma dom o pięć tysięcy mil stąd, 
Na sercu nosi numer konta, 
Klucze od Forda. 

On nie kochał nas! 

Ratował mnie gin, 
Ty dawno byłaś już z nim, 
A ja płakałam na dnie piekła, 
Za mąż uciekłam. 
On teraz ma dom o pięć tysięcy mil stąd, 
Na sercu nosi numer konta, 
Klucze od Forda. 

Przyjaciółko z mych dziecinnych lat, 
Winna czy nie. 
Tak tęskniłam długo do twych wad, 
Do naszych miejsc. 

Czas uleczy rany, uśpi ból i tak 
I wygoni cichy żal. 
On nie kochał nigdy żadnej z nas, 
On nie kochał nigdy żadnej z nas, 
Nie kochał nas! 

Nie kochał nas! 
Nie, nie, nie, nie, nie! 
Nie kochał nas! 
Nie, nie, nie, nie, nie! 
Nie kochał nas! 
Nie, nie kochał nas! 
Nie kochał nas...