Park - Wojtek Blond

Późno już na niebie smutek gwiazd 
W oczach tych dzień który ledwie zgasł. 
Ławka w parku na niej ty i ja 
Obok siebie nasze serca dwa. 
Księżyc lubi finał takich scen 
W mroku widzę pada na nią cień. 
Słabnę czując, że nie bronisz się 
Och jak mocno przytuliłaś mnie. 

Park to nie jest miejsce do kochania 
Każdy o tym bardzo dobrze wie. 
Mało na ławce miejsca jest do spania 
Choć byś nie wiem jak gnieździł się. 
Park to nie jest miejsce do miłości 
Szczęście bardzo trudno znaleźć w nim. 
Mało miejsca jest tam na czułości 
Choć byś był tam Bóg wie z kim. 

Późno już, a ja jednego chcę 
Zdobyć cię nim biały wstanie dzień. 
Chcę być taki jak Alan Delon 
Choć inni nieźli są. 
Czule pieszczę i całuję cię 
Miłe tylko twoje usta wiem. 
Nie osłodzi nam miłości wina smak 
Szósta rano otworzyli park. 

Park to nie jest miejsce do kochania 
Każdy o tym bardzo dobrze wie. 
Mało na ławce miejsca jest do spania 
Choć byś nie wiem jak gnieździł się. 
Park to nie jest miejsce do miłości 
Szczęście bardzo trudno znaleźć w nim. 
Mało miejsca jest tam na czułości 
Choć byś był tam Bóg wie z kim. 

Park to nie jest miejsce do kochania 
Każdy o tym bardzo dobrze wie. 
Mało na ławce miejsca jest do spania 
Choć byś nie wiem jak gnieździł się. 
Park to nie jest miejsce do miłości 
Szczęście bardzo trudno znaleźć w nim. 
Mało miejsca jest tam na czułości 
Choć byś był tam Bóg wie z kim.