Deszczowy kochanek - Grupa Rafała Kmity

Tak wam na ucho coś tutaj zdradzę, 
Jak to z mym Szlomo, jak ze Szlomo jest: 
Otóż mój Szlomo, on kocha bardzo! 
Kocha mnie bardzo… ale tylko w deszcz. 

Słońce na Szlomo fatalnie wpływa; 
W słońcu to Szlomo zaraz więdnie mi; 
Jakoś tak cichnie, tak go ubywa 
I chęć się cała wnet wypala w nim. 

Za to gdy opad, gdy wokół słota, 
Wtedy ochota z deszczem spływa nań. 
Taki ze Szlomo deszczowy chłopak, 
Bo w deszcz on kocha pięknie, bez dwóch zdań! 

Dlatego myślę sobie, że: 
Byłoby naprawdę miło, 
Gdyby ciut dziś pokropiło. 
W czym by komu zaszkodziło 
Troszkę tego dżdżu?! 
Ot, kropelek parę z nieba; 
Tyle co dla dwojga trzeba; 
Żadna wielka tam ulewa, 
Żaden wielki cud. 
Nikt nie żąda gradobicia, 
Starczy mżawka, choćby tycia; 
Żeby Szlomo nabrał życia, 
Żeby Szlomo mógł. 

Chcę tutaj wyznać coś wam na ucho, 
Jak to z mym Szlomo, jak ze Szlomo jest: 
Więc całkiem marnie, gdy bywa sucho, 
A wręcz wspaniale, kiedy pada deszcz. 

Bo deszcz w mym Szlomo rozbudza zmysły; 
Bo deszcz gwałtownie w nim rozbudza płeć. 
Rwie mu się oddech i oko błyszczy; 
W żyłach ma wrzątek, a w ramionach: mnie!!! 

A w upał, dupa! Po prostu, dupa 
Z mojego Szlomo, a nie żaden chłop! 
A w upał, klucha, bez sił i ducha; 
Zamiast mężczyzny, nie wiadomo co. 

Dlatego ja bardzo proszę: 
Niech no wreszcie się zachmurzy, 
Niech do jakiejś dojdzie burzy, 
Niech ktoś ważny tam na górze 
Mnie wysłucha i 
Niech odkręci już te krany, 
Niech zostanie świat podlany, 
Bo usycha mój kochanek, 
A ja razem z nim! 
Niech no wreszcie się zachmurzy, 
Niech do jakiejś dojdzie burzy, 
Niech ktoś ważny tam na górze 
Mnie wysłucha i 
Niech odkręci już te krany, 
Niech zostanie świat podlany, 
Bo usycha mój kochanek, 
A ja razem z nim! 

Czy anieli się uwzięli?! 
Wody! Wody, do cholery!!! 
Przecież miłość tu umiera! 
Ona musi pić!!! 

Szlomo!… Szlomo!… Szlomełe! 
Coś mi się zdaje, że zaczyna mżyć!